Προσαρμογή και παιδικός σταθμός. Ο εφιάλτης κάθε σύγχρονης μανούλας, ο οποίος κρύβει όμως έναν μεγάλο μύθο(δεν είμαι εγώ αυτός)!
Κλάμα κακό, ουρλιαχτά λες και ανοίγουν οι πύλες του Άδη, θέλω τη μαμά μου, τη γιαγιά μου και λίγο από μπαμπά μου(για να μην αισθάνονται ριγμένοι και εκείνοι). Συμβαίνουν όμως όλα αυτά;;; Ο μύθος που λέγαμε και πιο πάνω(πάλι δεν είμαι εγώ αυτός).
Η αλήθεια είναι ότι εμείς εδώ στο Μάγια Μπίλλυ, για όσους δεν το γνωρίζουν είμαστε #ηκαλύτερηομαδα , δε το ζούμε ακριβώς έτσι. Ναι θέλουμε κι εμείς τη μαμά μας αλλά καμμία σχέση με αυτά που ακούγονται! Και ευτυχώς δηλαδή, γιατί πλέον είμαστε και κάποια ηλικίας, πόσα ντεσιμπέλς να αντέξουν τα αυτάκια μας. Για του λόγου το αληθές, εμείς τη προσαρμογή τη ζούμε κάθε χρόνο κάπως έτσι….
Και το σημαντικό είναι ότι οι περισσότεροι γονείς «μας» τη ζούν κι αυτοί έτσι(τη προσαρμογή). Και τους κάνει εντύπωση που τα παιδιά τους, που τώρα είναι και δικά «μας» παιδιά, το μεσημέρι δεν θέλουν να φύγουν από το σχολείο μας και το πρωί «πέφτουν» στις αγκαλιές των δασκάλων τους με χαρά!
Ναι, πλέον είναι καιρός να αλλάξουμε τα στερεότυπα της παλιάς εποχής, γύρω από τη προσαρμογή, να καταλάβουμε το αυτονόητο της νέας εποχής ότι τα παιδιά πρέπει να είναι με παιδιά και να δημιουργούν!
Και επειδή προσαρμογή ακούσαμε και προσαρμογή δεν είδαμε, πάλι, είπαμε να δούμε μια θεατρική παράσταση(να δούμε και εμείς κάτι) από «Το μικρό καράβι» για να έρθουμε στο τσακίρ κέφι!
Από όλη τη #magiabillyteam ευχόμαστε να είναι φέτος μια καταπληκτική σχολική χρονιά για όλα τα παιδάκια του κόσμου, με υγεία, κάθε ευτυχία, να αποκτήσει επιτέλους η κα Άντα χιούμορ και να αποφεύγετε τις απομιμήσεις!
Κατισαν Βιευθυντής 😁
Κυρηλίας ❤️
Υ.γ. Θέσεις δεν υπάρχουν, από το 2024 και βλέπουμε! 😇