Η ζωή με τους έντονους καθημερινούς ρυθμούς είναι επόμενο να προκαλεί πολύ συχνά άγχος. Τι γίνεται λοιπόν όταν σε αυτό το άγχος προστίθεται επιπλέον το άγχος για τον γονεικό ρόλο;Θυμηθείτε την πρώτη φορά που αντικρίσατε το παιδί σας βρέφος, να έχει έρθει στο κόσμο λεπτά πριν μόλις…και τώρα αισθανθείτε. Αλήθεια, τι αισθάνεστε; Τί συναίσθημα έχετε; Αυτά τα πρώτα λέπτά άλλαξε η ζωή σας. Ήρθε ένα νέο κεφάλαιο να προσθέσει στην ευτυχία σας και στη χαρά σας αλλά και στις δυσκολίες σας και στις αγωνίες σας.

Πολλοί γονείς, αν όχι όλοι, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας βιώνουν μεγάλη αγωνία και άγχος για το μεγάλωμα των παιδιών τους.

Γιατί ένας γονιός αγχώνεται;

• Γιατί οι προτεραιότητες άλλαξαν, χρειάζεται πια να προστατέψει και να φροντίσει το παιδί του
• Γιατί δεν γνωρίζει πως ακριβώς να το κάνει, λειτουργεί και διαισθητικά
• Γιατί το παιδί είναι ένας άνθρωπος που εξαρτάται απόλυτα από εκείνον για να επιβιώσει και να αναπτυχθεί
• Γιατί σε κάθε φάση της ζωής του παιδιού οι ανάγκες αλλάζουν και επομένως και εκείνος χρειάζεται να μπορεί να προσαρμοστεί
  Και η λίστα σίγουρα δεν έχει τέλος…

Πολλοί σημαντικοί και κατανοητοί λόγοι όλοι. Ωστόσο, το άγχος είναι ένα αδιαφοροποίητο συναίσθημα το οποίο μπερδεύει όχι μόνο τους γονείς αλλά και τα παιδιά. Τα παιδιά αισθάνονται όλα όσα αισθάνονται και οι γονείς τους. Μάλιστα αισθάνονται σε μεγαλύτερη ένταση πολλές φορές όλα όσα αισθάνονται οι γονείς τους. Γι αυτό και πολύ συχνά οι συμπεριφορές των παιδιών, προβληματίζουν, κάνουν τους γονείς να απορούν και σίγουρα τους ανησυχούν επιπλέον.

Παραδείγματος χάριν:
Ένα παιδί που κλαίει τη πρώτη του μέρα στο σχολείο μας κάνει να σκεφτόμαστε ότι ο γονιός του μάλλον δεν αισθάνεται πολύ άνετα που αφήνει το παιδί του τη πρώτη του μέρα στο σχολείο.
Πολύ συχνά φαίνεται ακόμα και μαγικό πως η ανάγκη του γονιού να φύγουν από ένα παιδικό πάρτυ συμπέφτει με το ατέρμονο κλάμα του παιδιού τουλάχιστον μέχρι να απομακρυνθούν από το πάρτυ.
Πόσο εντύπωση μπορεί να κάνει σε κάποιον ότι μια οικογένεια συντονίζεται στον εκνευρισμό και στην ευθυμία.
Επίσης μια ατέλειωτη λίστα…

Τι μπορεί να κάνει όμως ένας γονιός; Γιατί όλα τα παραπάνω δεν είναι παρά η καθημερινότητα.

• Βάλτε προτεραιότητες. Ιεραρχήστε τις δραστηριότητες σας και φτιάξτε ένα πρόγραμμα το οποίο θα διευκολύνει όλη την οικογένεια.
• Κοιμηθείτε επαρκώς. Ή τουλάχιστον προσπαθήστε! Ένας τρόπος για να αντεπεξέλθετε στο άγχος είναι να κάνετε έναν καλό ύπνο. Όταν κάνουμε λιγότερο ύπνο, μπορεί να αντιμετωπίσουμε προβλήματα με εναλλαγές διάθεσης, συγκέντρωση, μνήμη, αρρώστιες και φυσικά άγχος. Όσο πιο ξεκούραστοι είστε τόσο πιο εύκολα θα αντεπεξέλθετε στις καθημερινές σας ανάγκες.
• Ακούστε και σκεφτείτε. Ακούγωντας αυτό που ο άλλος μας επικοινωνεί και παίρνωντας χρόνο να σκεφτούμε την πληροφορία και να την κατανοήσουμε βρίσκουμε πιο εύκολα και τη λύση. Μπαίνοντας άμεσα σε δράση και αντιδρώντας με πανικό το αποτέλεσμα συνήθως είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που θα θέλαμε.
• Γυμναστική. Εξαιρετικά βοηθητική στη μείωση του άγχους. Η καθημερινότητα μπορεί να μην το επιτρέπει αλλά ίσως να μπορείτε να βάλετε στο πρόγραμμα σας λίγη ώρα χορού με τα παιδιά ή κάποιας ομαδικής σωματικής δραστηριότητας.
• Αναπνοή. Να αναπνέετε σωστά. Πως είναι το σωστά; Παρατηρήστε το παιδί σας. Βαθιά ανάσα που φτάνει να γεμίσει την κοιλιά και όχι τον θώρακα, σαν να μυρίζετε ένα λουλούδι. Εισπνοή και εκπνοή. Έχουμε ξεχάσει από το άγχος μας να αναπνέουμε σωστά!
• Παίξτε και καλλιτεχνίστε! Και το παιχνίδι και η τέχνη είναι θεραπευτικά μέσα. Γιατί πιστεύετε ότι τα παιδιά σας αφιερώνουν τόσο χρόνο κάνοντας ακριβώς αυτά; Μάθετε από τα παιδιά σας, μοιράστείτε μαζί τους χρόνο για παιχνίδι και τέχνη και το άγχος θα βρει μόνο του το δρόμο για την έξοδο.
• Δεν υπάρχει τέλειο. Δεν υπάρχει τέλεια μητέρα, δεν υπάρχει τέλειος πατέρας. Υπάρχουν γονείς που προσπαθούν με αγάπη, φροντίδα και πολύ καλή πρόθεση να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Δεν βοηθάει να γίνεστε επικριτικοί και αυστηροί με τον εαυτό σας αλλά και με τον σύντροφό σας. Κάνετε το καλύτερο που μπορείτε.

Τέλος, θυμηθείτε ένα βήμα τη φορά. Χρειάζεται να μπορείτε να εστιάζετε σε κάθε τι που κάνετε ώστε να είναι ξεκάθαρο σε εσάς. Κάνοντας αυτό γίνεται ξεκάθαρο και στους άλλους γύρω σας και κυρίως στα παιδιά.

«Δεν είναι το βάρος αυτό που σε καταβάλλει, αλλά ο τρόπος που το κουβαλάς», Lou Holtz

Ραμαντάνη Κατερίνα Νάσια
Ψυχολόγος, Εικαστική Ψυχοθεραπεύτρια